یک

بعضی وقتا به یه نتایجی میرسی که از قبل نسبت بهشون آگاهی داشتی،

البته این بار با نشونه های بیشتر و تاثیرگذار تر اونا رو میفهمی.
مثه دالتون که از قبل میدونست ماده از ذرات تجزیه ناپذیری به نام اتم ساخته شده، ولی با انجام آزمایش های بسیار از نو به آن دست یافت.
.
گروهی از آدما ، دنیا رو با چشم ایده آل هاشون نگاه میکنند.و دائم دنبال چیز هایی میگردن که نه تنها پیداش نمیکنن، خودشونم نمیدونن دقیقا چی میخوان.اینقدر کارتونی فکر میکنن:) یا شایدم اصلا فکر نمیکنن!
ولی خب حقیقت اون شکلی نیست .
برای همین هست که هرروز غمگین تر از روز قبل زندگی رو به تموم شدن

 نزدیک تر میکنن.(و شایدم زندگی رو قبل تموم شدن تموم میکنن!)

(شایدم چون فکر نمیکنند ،دائما شاد و خوش حالند.حتی اگه چیزی رو که میخوان پیدا نمیکنن:/)
.
مشخصا اگه چند درصدی از کورتکس مغز کارکنه یک جایی باید متوقف کرد این نوع نگاه رو.
باید هرچندتا چشم رو که داری، باز کنی؛که حقایق رو ببینی.
(میگن حقیقت تلخه،ولی تلخ تر از اون اینه که حقایق رو ندونی یا اینکه به خودت دروغ بگی)
بعدش اون هارو بپذیری . و بعد متناسب با شرایط وارد عمل شی‌.

پ.ن ها:
وبلاگ رو حذف زدم.ولی بعدش تجدید نظر کردم.
.
سین رو توی قلبم از دست دادم.
و رفتارم نمیتونه مطابق با احساسم نباشه،هرچقدرم که مراعات کنم.

شاید گذر زمان حسم رو دوباره به حالت قبل برگردونه.نمیدونم.!

احساسات پیچیده تر از افکارن.
.
قضاوت بقیه دیگه برام اهمیتی نداره . چون هیچ کس منو کامل نمیشناسه.
.
همیشه از تنهایی ناله ها سر میدادم.
ولی این چند وقت اخیر، فهمیدم تنهایی یکی از موهبت های الهی است،که خدا رو بخاطرش شاکرم!
.
این آهنگو دوست دارم.
هم متنش، هم ریتمش:)

دریافت